کانی شناس اتریشی به نام فردریک موهس ( Friedrich Mohs ) (1839-1773) ده نوع کانی طبیعی را که دارای سختی متفاوتی بودند انتخاب کرد و آنها را بر روی یکدیگر امتحان و از 1 تا 10 طبقه بندی نمود ، این طبقه بندی به نام مقیاس سختی موس معروف و مورد استفاده قرار می گیرد. روش مشابه روش برایت باخ است که از 1 تا 12 شماره گذاری شده است. روش دیگر روش روزیوال است که به نام سختی مطلق معروف شده است . در این روش سختی بر اساس تراش در آب بررسی می شود . درجه سایش روزیوال برای تالک 1.33 ، کوارتز 120، توپاز 1000 و یاقوت 140000 می باشد. کانی شناسی اهل وین بنام فردیش موه ( Friedrich Mohs ) (1839-1773) واژه خراش پذیری را در مورد کانیها معرفی کرد. او این سختی را مقاومت کانی موقعی که با یک جسم تیز خراشیده می شود، معرفی کرد. موه مقیاسی با بکارگیری ده کانی مقایسه ای با درجه سختی گوناگون تنظیم کرده که به آن مقیاس سختی موه ( Mohs hardness scale ) می گویند و امروزه بطور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد